Dogoterapia Kamila Dembek

Ogólny zarys pracy dogoterapeutycznej
z udziałem dzieci w wieku przedszkolnym.
Dogoterapia, znana ostatnio również pod takimi nazwami jak canisterapia oraz kynoterapia, jest formą wspomagającą rehabilitację, psychoterapię oraz edukację. Jak wszystkie nazwy wskazują, bez względu na ich etymologię, filarem tego rodzaju terapii kontaktowej jest pies. Wyselekcjonowany, sprawdzony i odpowiednio wyszkolony czworonóg razem ze swoim przewodnikiem stanowią zespół terapeutyczny.
Dogoterapia odnajduje zastosowanie z pełnym powodzeniem we współpracy z osobami niepełnoprawnymi umysłowo i/lub fizycznie, chorymi oraz z ludźmi zdrowymi niezależnie od wieku. Dogoterapia to emocjonalny kontakt, specyficzna więź pomiędzy podopiecznym i psim terapeutą. Więź, która staje się motywatorem działań, daje poczucie bezwarunkowej akceptacji i sympatii. Ten rodzaj dodatkowej terapii, swoje szybkie i zauważalne rezultaty działań, zawdzięcza cechom psa, które są widoczne i czytelne dla większości z nas. Psia przyjaźń to oddanie, uwielbienie i troska. To nieocenianie, a co za tym idzie niezauważanie wad, tak łatwo i szybko uchwytnych dla nas u drugiej osoby. To magia psa, towarzysza i przyjaciela człowieka, gotowego służyć mu na dobre i na złe.
Formy pracy ze względu na charakter przebiegu zajęć:

AAA – Aktywne spotkania z udziałem zwierząt (Animal Assisted Activities)
AAT – Terapia z udziałem zwierząt (Animal Assisted Therapy)
AAE – Edukacja z udziałem zwierząt (Animal Assisted Education)

Dzięki tym formom, poprzez dogoterapię możemy m.in.:
– rozwijać mowę i wzbogacać słownik,
– przełamywać lęk,
– rozwijać funkcje poznawcze,
– stymulować zmysły, ćwiczyć koncentrację, koordynację ruchów oraz orientację przestrzenną,
– rozwijać myślenie przyczynowo-skutkowe,
– stymulować pracę mięśni poprzez wykonywanie ćwiczeń ruchowych,
– usprawniać motorykę,
– budować poczucie własnej wartości, pewności siebie i bezpieczeństwa,
– podnosić aktywność, uczyć samodzielności i odpowiedzialności,
– łagodzić stres, samotność,
– rozwijać spontaniczną aktywność,
– motywować i mobilizować do podejmowania działań,
– uczyć właściwych postaw w stosunku do zwierząt,
– uczyć zasad bezpiecznego postępowania z psami,
– budować więzi emocjonalne u osób z trudnym kontaktem.

Zajęcia z udziałem psa mogą stanowić samodzielny program edukacyjny lub terapeutyczny, albo być elementem wspomagającym. Spotkania odbywają się w grupach bądź indywidualnie, w zależności od potrzeb dziecka. Podczas zajęć, dzieci nie tylko mają kontakt z psem, ale również twórczo działają, samodzielnie pracują, tworzą i analizują. Głównym celem spotkać jest pokazanie dzieciom, jak bezpiecznie witać się z psem i jak unikać konfliktów. Podopieczni poznają zasady prawidłowej zabawy z psem i różne formy spędzania z nim czasu. Będziemy rozmawiać o potrzebach psa i obowiązkach wobec niego, a także sygnałach które psiak do nas wysyła. Wszystko przeplecione zabawą i pracą twórczą przy pomocy psa.

Co planujemy?
nauczyć psa nowej komendy
sprawdzić swoją koordynację ruchową na torach przeszkód
zrobić zabawkę dla psa
ćwiczenia relaksacyjne i wyciszające
scenki teatralne z samodzielnie wykonanymi psimi artystami
zabawy z psem
plakaty, collage, książeczki, albumy i wszystkie inne formy plastyczne,
przełamywać swoje bariery,
poznawać znaczenia nowych, trudnych słów
wzmacniać pewność siebie